Vorige week was de beroemde econoom Pikkety op uitnodiging van Jesse Klaver in de Tweede Kamer. Zo kwam de kloof tussen arm en rijk in ons land ook weer onder de aandacht van de media. Waarbij interessant is dat hoe kleiner de kloof is des te gelukkiger de mensen zijn.
Ook lokaal hebben we deze kloof tussen arm en rijk. Als je door de mooie lanen in Soest-Zuid en Soestdijk rijdt dan kun je je nauwelijks voorstellen dat er mensen in Soest zijn die van minimale middelen moeten zien rond te komen. Deze mensen tref je bijvoorbeeld enigszins verstopt op ons industrieterrein bij de loods van onze voedselbank. Deze week zijn er 82 pakketten verstrekt en men vreest een verdere toename tot 100 pakketten. De vrijwilligers zijn al op zoek naar collega’s want de werkdruk neemt toe. Komende week gaan ze ook eerder open om de stroom mensen goed te kunnen bedienen.
En dan hebben we helaas ook nog de mensen die liever niet, of droogbrood, eten dan naar de voedselbank gaan. Het is een grote drempel om over te gaan. Voor wie er komt is die drempel snel weg want de vrijwilligers zijn stuk voor stuk geweldig in staat zich over iedereen te ontfermen. En wat zijn er mooie mensen en fijne gesprekken. Het aantal bijstand gerechtigden in Soest zal de komende tijd nog verder toenemen. Het aantal mensen dat afgelopen jaar (met inzet van workfast, SoesterMaatjes, reintegratiebureau’s en gemeente) weer aan het werk is gekomen is ongeveer net zoveel als het aantal pakketten dat de voedselbank deze week uitgaf.
Het stemt triest en soms wat moedeloos om als kleine fractie de kloof te zien groeien en zo weinig te kunnen doen om het tij te keren. € 10.000 voor een congres, € 25.000 voor toerisme is hard te verteren als er zo veel mensen zijn die minder dan het bestaans minimum hebben. Maar GroenLinks zal zich blijven inzetten om deze mensen op de Soester politieke kaart te zetten. Bedankt Jesse Klaver dat jullie met de uitnodiging aan Pikkety ons daarbij een steuntje in de rug geven.