De protesten bij de bijeenkomst vorige week over de woningbouw bij Oude Tempel in Soesterberg is wat GroenLinks betreft een symptoom van de kloof tussen de papieren werkelijkheid die hier in deze zaal meestal aan de orde is en de beleving van inwoners die daar vaak totaal los van staat. We hebben onszelf in het geval van Oude Tempel klemgezet met een puzzel aan ruimtelijke plannen en hun financiële consequenties in en om Soesterberg waarvan de uitvoering al zolang duurt dat de wereld eromheen inmiddels is veranderd. Bomen kappen op die schaal is inmiddels voor veel mensen onaanvaardbaar en in het licht van klimaatbeleid onverkoopbaar geworden. Maar ja, dat kost wat…
Onze fractie heeft uit deze erfenis uit het verleden de les getrokken dat we dit soort grote, kostbare, langdurige en zeer onzeker gebleken ruimtelijke uitruilplannen niet meer moeten doen. Maar zoals we ook vorig jaar hebben aangegeven, dit college en deze coalitie gaan nu ook in de kern Soest weer op deze manier te werk. Het maken van drie door elkaar lopende ruimtelijke visies kost op dit moment heel veel tijd en geld zonder dat er nog enig zicht is op resultaten waar de inwoners wat aan hebben. Wat ons betreft concentreren we ons op de Omgevingsvisie omdat die moet. We moeten oppassen ons niet ook nog een langdurig, kostbaar en complex traject voor een Dalwegvisie in te laten rommelen, waarvan we ons nu al kunnen afvragen wie daar buiten dit huis echt behoefte aan heeft.
En wonen, tja, volgens ons weten we allang wat we moeten bouwen, namelijk: klein, aanpasbaar en betaalbaar. Dat is al verschillende malen uitgezocht en vastgesteld in het recente verleden. Er zijn ook een paar locaties binnen de bebouwde kom nu al beschikbaar, waar wachten we nog op! Dat was ook het gevoel bij een aantal leden van de lokale GroenLinks afdeling en daaruit is het mooie idee van een groene woonwijk op de locatie Beukendal voortgekomen. 131 kleinere woningen en daarmee ook een levendiger Raadhuisplein. Want alleen door het toevoegen van woningen komt er meer leven op deze kale heuvel.
GroenLinks ziet geen noodzaak voor een Huis van de Samenleving, wat ons betreft is dat ook iets dat alleen op papier leuk lijkt maar in de werkelijkheid nauwelijks meerwaarde voor de samenleving zal hebben. De idee dat inwoners liever graag en veelvuldig naar een soort gemeentehuis 2.0 boven op een kale berg zouden willen komen in plaats van naar een sociaal-culturele voorziening in een bestaand centrum waar ook winkels, woningen en horeca aanwezig zijn, is wat ons betreft een heel gek idee. Een ongewenst bijverschijnsel van al die langdurige planvorming is dat nodige investeringen en zelfs onderhoud, zoals in het geval van IDEA, on hold worden gezet.
In deze voorliggende Kadernota wordt ons de rekening gepresenteerd van alle bezuinigingen uit het verleden gecombineerd met bezuinigingen op de inkomsten van het Rijk van nu. Onze krappe personele bezetting is lange tijd onze trots geweest maar daarmee lopen we nu keihard tegen grenzen aan. Het overgrote deel van de voornemens in deze Kadernota zijn zaken waar inwoners vrijwel niks tastbaars van zullen gaan merken maar die wel nodig zijn om de gemeentelijke organisatie het bestaande en nieuwe verplichte werk te laten doen.
Ik heb in de inmiddels best lange tijd dat ik hier rondloop niet meegemaakt dat de OZB met meer dan de inflatie is verhoogd. Een gemeentebestuur kan het zo laag mogelijk houden van de lokale lasten als de belangrijkste ambitie en prestatie zien. Maar dat heeft dan vervolgens wel consequenties voor de kwaliteit die je als gemeente aan je inwoners kunt bieden. Wat GroenLinks betreft is het nog verder uithollen van de kwaliteit van de Soester samenleving een ongewenste ontwikkeling. Willen wij Soest echt in de markt blijven zetten als prijsvechter?
Het wordt tijd dat we wel lessen gaan trekken uit het verleden. In de vorige periode hebben we al eens aangegeven dat gemiddeld voor de prijs van een kratje bier aan OZB-verhoging per jaar de bezuinigingen toen niet nodig waren geweest. Nu zou dat ongeveer een halve tank loodvrije benzine gaan kosten, als dat nog steeds onoverkomelijk is moeten we ook niet klagen dat we nog verder achteropraken in de lijstjes van gemeenten waar het goed is om te wonen.
