Op dinsdag 15 mei konden de niet-coalitiepartijen reageren op het coalitieakkoord van GGS, VVD, D66 en ChristenUnie/SGP. In de bijlage een verslag van de vergadering van de Gooi- en Eemlander. Hieronder vindt u onze reactie:

GroenLinks is blij dat de taakstelling op het groenonderhoud, en daarmee ook het baanverlies voor mensen met een arbeidsbeperking, eindelijk geschrapt is. Maar dat is dan ook wel de enige concrete actie die we hebben kunnen vinden. Want na lezing van het document is er wat ons betreft maar één conclusie te trekken: nog nooit had een coalitieakkoord zo’n totaal niet kloppende titel. Meestal is de titel een wollige zin die altijd wel past maar in dit geval wekt het de suggestie dat er ook echt iets gaat gebeuren: Duurzaamheid en daadkracht! Dat klinkt veelbelovend maar aangekomen op de laatste pagina zijn we nog steeds op zoek naar zowel daadkracht als duurzaamheid.

Het stuk is heel erg weinig concreet en bovendien ook heel onevenwichtig. Er wordt vooral veel verhullende taal gebruikt en de meeste voornemens gaan over bestaand beleid en blijken te gaan om ‘nog een keer bekijken’, ‘heroverwegen’, ‘stimuleren’, ‘de verbinding zoeken’ en zelfs een ‘evaluatie van een evaluatie’. Maar wellicht moeten we daadkracht meer liberaal uitleggen: namelijk het doel nastreven om zo min mogelijk te doen als overheid. Alleen bij de omgeving Dalweg schiet men wat ons betreft dan weer daadkrachtig uit de bocht. Een gebiedsvisie, bovenop een Masterplan, bovenop een Omgevingsvisie, de samenhang is zoek en de financiering al helemaal! 

Als het gaat om duurzaamheid en energietransitie gaan we zo te lezen nog veel verder achterlopen dan we al doen. De tekst geeft aan dat de urgentie hoog is en dat het behalen van de doelstellingen van het duurzaamheidsplan lastig gaat worden. Maar dat is blijkbaar geen reden om een tandje bij te zetten, sterker nog, men gaat de komende jaren overtuigd achterover, en in de remmen hangen. Geen extra initiatieven, geen extra geld, alleen een ‘taskforce’, lees: vergaderclubje. 

Als het doel van deze coalitie is om de acties en de rol van de gemeentelijke overheid zo minimaal mogelijk te maken, dan snappen we dit stuk iets beter. Maar zeker van partijen als de ChristenUnie/SGP en D66 hadden we toch nog net iets van maatschappelijke betrokkenheid verwacht.

Ook als we kijken naar het sociaal domein worden we daar niet vrolijk van. Want ook hier gaan we terug naar af lijkt het wel, we gaan doodleuk nog meer controlerende bureaucratie en nietszeggende cijfers produceren. Want volgens deze coalitie moeten er “scherpe keuzes” gemaakt worden, dat betekent in gewone taal: bezuinigen Extra geld is onbespreekbaar, men kiest vooral voor minder zorg. Uit niets blijkt dat deze coalitiepartijen pal willen staan voor die inwoners die het niet zelf kunnen redden in onze gemeente, van jong tot oud. Geen ambitie om zorg en hulp beter te maken, meer mensen te bereiken, geen inspanning om de gaten die er door het landelijk beleid overal vallen op dit moment te proberen te repareren

Ik verval in herhaling, maar ook op het vlak van participatie en samenwerking tussen gemeente en inwoners blijft het coalitieakkoord behoorlijk vaag. Naast activiteiten waartoe al was besloten worden geen nieuwe concrete maatregelen genoemd. Nog meer dan in de vorige periode lijkt dit een ‘gooi het maar over de schutting van de samenleving’ – coalitieakkoord geworden en dat lijkt ons een nogal achterhaald streven.

GroenLinks gaat u de komende tijd natuurlijk kritisch volgen. Zeker op de vlakken ruimtelijke ontwikkeling, groen en sport hebben we nog veel meer vragen dan waar nu ruimte voor is, dus deze kunt u nog van ons tegemoet zien, maar voor nu kunt u ons vast al wel aan een daadkrachtig antwoord helpen op de volgende zes vragen:

  1. Waarom kiest u niet voor het zoeken naar inpasbare en acceptabele locaties voor wind- en zonne-energie voordat u het risico loopt de regie kwijt te raken en provincie en rijk het overnemen?
  2. Hoe gaat de coalitie in Soesterberg uitleggen dat daar geen nieuw gebouw kan komen voor een sociaal-culturele voorziening omdat we daar als gemeente ‘niet meer van zijn’ maar in de kern Soest, zonder een duidelijke reden, datzelfde beleid net zo gemakkelijk aan de kant zetten om een nieuw gebouw voor bibliotheek en theater te gaan bouwen?
  3. Hoeveel geld gaat er besteed worden aan het optuigen van nog meer controlerende bureaucratie in het sociaal domein? Welk doel gaan we ermee bereiken en van welk budget en wiens tijd gaat dat af?
  4. Wie zit er, behalve een paar leden van D66, te wachten op een verhuizing van bibliotheek en theater van een drukke wijk met veel gebruikers naar een hele stille en een voor veel mensen slecht bereikbare locatie bij het gemeentehuis?
  5. Seniorenwoningen op de locatie Orlando is natuurlijk leuk maar de clou daarvan is toch dat senioren graag in de buurt van voorzieningen wonen. Hoe gaat u uitleggen dat straks de helft van die voorzieningen weg gaan uit hun buurt?
  6. Een verbouwing van een gemeentehuis en de bouw van voorzieningen als een bibliotheek en theater kosten enorm veel geld en worden altijd duurder dan begroot, menig college in het land is gevallen over dit soort projecten. In het stuk lezen we dat dit plan financiële prioriteit heeft, en dat andere zaken eventueel daarvoor moeten wijken? Kunt u daar specifieker over zijn, geldt dat bijvoorbeeld ook voor zorg, hoe ver mag dat gaan?