In Soesterberg zijn de gemoederen weer opgelaaid. Nadat vorige raadsperiode een besluit tot nieuwbouw van een sociaal cultureel centrum was genomen, en er was geïnvesteerd in vertrouwen tussen bewoners en gemeente, heeft het huidige college dit alles in de (straks ook wegbezuinigde) prullenbak gegooid.

Hoewel ze deze beslissing zelf hebben genomen, hoor je raadsleden van collegepartijen het nog niet hardop verdedigen. In plaats daarvan verzuchten ze steeds vaker dat er maar geen eenheid lijkt te zijn in Soesterberg en dat Soesterbergse organisaties steeds van mening veranderen.

Volgens ons een typisch geval van ‘de pot verwijt de ketel’ of misschien nog beter: ‘blaming the victim’. Eerst kom je er als coalitie zelf niet uit, dan trek je uiteindelijk de stekker er uit en dan geef je de slachtoffers er de schuld van dat ze alle kanten op vliegen. En dat komt dan van de politiek, die veranderen nooit van mening, behouden altijd de eenheid …...

Op 4 juni deden de organisaties uit Soesterberg een ultime poging om hun verhaal bij de politiek onder de aandacht te brengen. Zij wezen op de waardevolle activiteiten die al decennialang plaatsvinden op het verharde en veilig afsluitbare sport- en spelterrein aan de Kampweg. Dat varieert van wekelijks skeeleren, via Koningsdag, Sinterklaasintocht, Avondvierdaagse, Burendag en nog veel meer tot de natuurijsbaan als het een paar dagen heeft gevroren. Al deze activiteiten worden al net zo lang georganiseerd door vrijwilligers en vormen een belangrijke pijler van het Soesterbergse dorpsleven.

Met de nieuwe plannen van het college verdwijnt dit terrein en daarmee, volgens de organisaties die het appèl op de politiek deden, de activiteiten. Het centrale Soesterbergse dorpsplein, dat het dorp Soest zelf zo graag zou hebben, wordt een zielloos parkje (zonder prullenbakken) en de activiteiten moeten maar op de openbare weg.

De Soesterberger organisaties probeerden duidelijk te maken hoe bijzonder de functie van het terrein nu is. Natuurlijk wil iedereen graag dat het aanzicht veel beter wordt maar om het maar gewoon op te heffen heeft volgens hen een te hoge maatschappelijke prijs.

Vele raadsleden blijken nog steeds geen idee te  hebben van wat er in Soesterberg allemaal gebeurt, en denken het beter te weten dan de vrijwilligers zelf. Een beschamende vertoning. Het is wonderlijk dat de vrijwilligers uit Soesterberg ondanks alles, er toch maar weer stonden. Woordvoerder de heer Klein gaf aan: ‘we kunnen toch niet niets doen’.